امیدوارم که حاله همه خوب باشه
ممنون که به وبلاگ من سر می زنید و با نظراتتون منو خوشحال می کنید
یکی واسم نظر داده که من خودخواه هستم ولی دلیلش چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟ واسه چی ؟؟؟؟
راستی ممنون می شم که وقتی نظر میدین یا آدرس وبلاگ یا ایدیتونو بهم بگین
بای
دوستت داشتم می دونی چرا ؟ چون حس می کردم با تو عشق تو وجود من زنده شد . چون با وجود تو احساس می کردم دوباره متولد شدم . یه احساسی که تو اصلا شاید هیچ وقت نفهمی یعنی چی .
هر چی عشق و احساس داشتم به پات می ریختم . تو هم تظاهر می کردی که یه وقت کم نیاری . به خاطر همین هر روز بیشتر از دبروز دلم برات تنگ می شد . اونقدر لایق دونستمت که دو دستی قلبم رو تقدیمت کردم . تو هم به اصطلاح نامردی نکردی و دو دستی اونو چسبیدی و گفتی خوب ازش نگه دار ی می کنم مطمئن باش جای خوبی سپردیش . همیشه می گفتی من با همه ی ادم بدا فرق دارم من مثل اونا نیستم . . .
می دونی اعتماد کردن یعنی چی ؟ اعتماد خیلی سخته . خیلی . اونم تو این زمونه ی نامرد . اما من به حرفات اعتماد کردم به نگاهت و به چشمات اعتماد کردم . درست زمانی که بهت اعتماد کردم بی احساسی رو توی وجودت دیدم . دیدم که کم کم داری روی تمام احساساتم پا می ذاری . دیگه باورت ندارم . نمی خواستم اینو بگم ...
اما تو رفیق نیمه راهی بارها بهم ثابت شد . هر دفعه خودم رو دلداری دادم که همه چی درست می شه اما نه ! تو هیچ وقت نخواستی من رو بفهمی . چون هر وقت بهت احتیاج داشتم هر وقت احساس تنهایی می کردم و به دلگرمیت نیاز داشتم پشتم رو خالی کردی و من رو تنها گذاشتی ...
اینه رسم رفاقت ؟؟؟!!
کاش می فهمیدی با قبپلبی که امانت گرفتی بد تا کردی . حالا می دونم تو با همه ادم بدا فرق داری !!!
اره فرق داری . همه ی ادم بدا قلب دیگران رو یبار می شکنن اما تو روزی چند بار قلب منو می شکنی . روزی چند بار من رو می کشی و دوباره زنده می کنی . بارها روی قلب شکسته ام پا گذاشتی و له کردی و بی تفاوت گذشتی .
می دونی چیه ؟؟
نه نمی دونی .
یعنی هیچ وقت نخواستی بدونی هیچ وقت حاضر نشدی حتی یکبار بخاطر کسی که همیشه بخاطر تو غرورش رو له می کرد از غرور لعنتیت دست بکشی . دیگه می خوام دوستت نداشته باشم . شاید اینجوری یذره بتونی احساس منو درک کنی . نمیدونم ...
شایدم مثل بقیه چیزا از اینم خیلی ساده بگذری .
حاصل عمرمنی ای گل نازم چه کنم
ای تواشفته ترین غنچه رازم چه کنم
چشم گریان من امشب به تمنای دلت
آتشی شدبه دلم سوزوگدازم چه کنم
می روم درپی عشقت ولی افسوس دگر
بی توبا بلبل وآن بنده نوازم چه کنم
یارب این بارگله ازغم واندوه کنم
بی غم وعشق ونگار روزدرازم چه کنم
به پریشانی من جمله همه می خندند
مست می گربشوم رازونیازم چه کنم
گرچه فردوس بر ین جای همه خوبان است
نادی عشقم و باعشق بسازم چه کنم
